Γιατί υπάρχουμε;

Γιατί άραγε υπάρχουμε; Μήπως είμαστε μία σταγόνα στον ωκεανό μπροστά σε τόσους γαλαξίες;

βεβαιως και ειμαστε!!!!!

Υπάρχει όμως λόγος να θεωρούμε ότι είμαστε τόσο σημαντικοί;

βεβαιως και ειμαστε σημαντικοι!!!!!!!

Αφού είμαστε μόνο μια σταγόνα σε έναν τεράστιο ωκεανό...

Αν δεν υπηρχε η σταγονα η οι σταγονες δεν θα υπηρχε και ο ωκεανος. Ειμαστε μελοι-τμηματα του ωκεανου και η υπαρξη μας ειναι σημαντικη.

Σωστό
Αν χαθεί μία σταγόνα δεν θα συμβεί τίποτα αλλά αν χαθούν πολλές...

Πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση και ας μην ξεχνάμε ότι μία σταγόνα είναι αυτή που καθορίζει αν το ποτήρι θα ξεχειλίσει ή όχι. Μόνο μία είναι αρκετή για να προξενήσει φοβερές συνέπειες.

Και οι σταγόνες δημιουργούν ωκεανούς, πελάγη, θάλασσες, ποτάμια, λίμνες και ρυάκια. Ωραίο παράδειγμα για τα κοινά ενδιαφέροντα και τη συνεργασία...

Τέλος πάντων...
Πιστεύετε πως ένας άνθρωπος μπορεί να αλλάξει τον κόσμο μόνος του; ή χρειάζεται υποχρεωτικά μια ομάδα ανθρώπων;

Μια ομάδα ανθρώπων όπως γράφω και στο πάνω ποστ.

Γιατί;

Δεν ξέρω εγώ τι λέτε εσείς ρε παιδία αλλά είμαι σίγουρος για ένα πράγμα:
Εγώ είμαι σημαντικός για μένα, για την μάνα μου και ίσως για κάνα δυο ακόμη άτομα. Αν εξαφανιστώ αυτή τι στιγμή δεν θα γίνει απολύτως τίποτα σημαντικό. Η ζωή θα συνεχιστεί απρόσκοπτα αδιάφορη απ το αν υπάρχω η όχι.
Θα μου πείτε, δεν υπάρχουν άτομα που είναι σημαντικά στην παγκόσμια ιστορία και έχουν σημαδέψει τον πλανήτη και την ιστορία μας σας είδος?
Σαφέστατα, και αυτό είναι το θέμα… είναι καταγεγραμμένα στην ιστορία. Αν κάποιος έπνιγε τον Χίτλερ όταν ήταν μωρό, ποιος θα ήξερε τι τραγωδία γλυτώσαμε? Αν κάποιος έσπαγε τα χέρια του Μπετοβεν, θα έλεγε κανείς «κρίμα το παιδί δεν θα μπορέσει να γράψει τέτοια αριστουργήματα»?
Αλήθεια, αν αύριο εξαφανιστούν 100 000 000 Κινέζοι, πόσο θα επηρεαστεί η ζωή, μας εδώ? Μάλλον θετικά λέω εγώ (και αυτό μας βάζει σε άλλες περιπετειώδεις σκέψεις)

Δε νομιζω πως ο ενας μπορει παντα να λειτουργησει σωστα χωρις καμια υποστηριξη η και προτροπη απο αλλους που μοιραζονται εναν κοινο σκοπο.

kimon έγραψε:Δεν ξέρω εγώ τι λέτε εσείς ρε παιδία αλλά είμαι σίγουρος για ένα πράγμα:
Εγώ είμαι σημαντικός για μένα, για την μάνα μου και ίσως για κάνα δυο ακόμη άτομα. Αν εξαφανιστώ αυτή τι στιγμή δεν θα γίνει απολύτως τίποτα σημαντικό. Η ζωή θα συνεχιστεί απρόσκοπτα αδιάφορη απ το αν υπάρχω η όχι.
Θα μου πείτε, δεν υπάρχουν άτομα που είναι σημαντικά στην παγκόσμια ιστορία και έχουν σημαδέψει τον πλανήτη και την ιστορία μας σας είδος?
Σαφέστατα, και αυτό είναι το θέμα… είναι καταγεγραμμένα στην ιστορία. Αν κάποιος έπνιγε τον Χίτλερ όταν ήταν μωρό, ποιος θα ήξερε τι τραγωδία γλυτώσαμε? Αν κάποιος έσπαγε τα χέρια του Μπετοβεν, θα έλεγε κανείς «κρίμα το παιδί δεν θα μπορέσει να γράψει τέτοια αριστουργήματα»?
Αλήθεια, αν αύριο εξαφανιστούν 100 000 000 Κινέζοι, πόσο θα επηρεαστεί η ζωή, μας εδώ? Μάλλον θετικά λέω εγώ (και αυτό μας βάζει σε άλλες περιπετειώδεις σκέψεις)

Αυτό ισχύει αλλά όταν υπάρχει ο καθένας μας μπορεί να συμβάλλει στην κοινωνία χωρίς απαραίτητα να είναι γνωστός.

Δε νομιζω πως ο ενας μπορει παντα να λειτουργησει σωστα χωρις καμια υποστηριξη η και προτροπη απο αλλους που μοιραζονται εναν κοινο σκοπο.

Αυτό όμως είναι απόλυτο;

Οχι γι αυτο λεω οχι παντα.

ΟΚ

Γιατί υπάρχουμε;

Μα καλά πρέπει να υπάρχει κάποιου απάντηση στην ερώτηση αυτή? Υπάρχουμε γιατί έτσι είναι... υπάρχουμε.

Πρέπει να υπάρχει λόγος και καλά?

Ξέρω ότι γενικά είναι πολύ παρήγορο να ξέρεις ότι η ύπαρξη σου έχει ένα απώτερο σκοπό και ένα προορισμό (με τέτοια και τέτοια φτάσαμε στις οργανωμένες θρησκείες και άλλα τραγελαφικά) αλλά τελικά αρχίζω να υποψιάζομαι ότι δεν υπάρχει λόγος, ή μάλλον καλύτερα δεν υπάρχει λόγος έξω απώτερο σένα και το τι ορίζεις σαν λόγος ύπαρξης στην ζωή σου. Μια αγαπημένη μου προσέγγιση στο θέμα δίνεται στον Θαλασσόλυκο του Τζακ Λοντον, το συνιστώ.

Αυτά ως προς το ατομικό επίπεδο.

Ως προς το κοινωνικό επίπεδο, εδώ πάλι ότι και να πούμε, εγώ τουλάχιστον καταλήγω σε ένα μόνο σκοπό. Η κοινωνία μας έχει (και αν όχι πρέπει να έχει) σαν μοναδικό σκοπό την διαιώνιση (τουλάχιστον) του είδους μας.

Η κοινωνία μας έχει (και αν όχι πρέπει να έχει) σαν μοναδικό σκοπό την διαιώνιση (τουλάχιστον) του είδους μας.

Εδώ έχεις σίγουρα δίκιο.

Αναρωτιέμαι όμως αν η σημερινή κοινωνία μπορεί πράγματι να οδηγήσει σε κάτι καλό...

Υπατία έγραψε:Αναρωτιέμαι όμως αν η σημερινή κοινωνία μπορεί πράγματι να οδηγήσει σε κάτι καλό...

ΑΧΑ ... αυτό κοπελιά είναι ένα κουτί με φίδια ναααααααααααα με το συμπάθεια.

Καλό για ποιον? για σένα και για μένα? Για τον πυγμαίο? για την Τίγρηv? για τους Κινέζους νεόπλουτους?
Γιατί το τι είναι καλό για κάθε ένα από μας δεν είναι απαραίτητο καλό για όλους μας.

Εγώ πλέων μιλώ μόνο για διαιώνιση, και τίποτα άλλο.

Άραγε τί είναι καλό; Υπάρχει απόλυτο καλό ή μόνο σχετικό;

Υπατία έγραψε:Άραγε τί είναι καλό; Υπάρχει απόλυτο καλό ή μόνο σχετικό;

όχι βεβαία. Τίποτα δεν είναι απολύτως κακό ή απολύτως καλό. Γι' αυτό μπορούμε να φιλοσοφούμε

Αυτή είναι μια άποψη.